ترمز هیدرولیك خودرو
برای كاهش سرعت و توقف خودرو، راننده پدال ترمز را فشار می دهد. یك سیستم هیدرولیك این نیرو را به چرخ های هر دو طرف خودرو منتقل می كند تا ماشین منحرف نشود. پدال ترمز پیستون اصلی را داخل یك سری لوله حاوی روغن ترمز به حركت در می آورد و بر اثر آن به ترمز ها می رسد. پیستون فشار مایع را به میزان یكسان در تمام لوله ها افزایش می دهد. در هر ترمز، روغن ترمز یك جفت پیستون را هل می دهد كه بر اثر آن نیرویی دیسك (یا كفشك ترمز) را به چرخ ها تماس می دهد و در نتیجه حركت چرخ ها كند می شود. معمولاً پیستون ترمز عقب هم اندازه پیستون اصلی است و به همان اندازه (نیروی راننده به پیستون اصلی) نیرو وارد می كند. ترمزهای جلو قدرت بیشتری می خواهند بنابراین پیستون پهن تری نسبت به پیستون عقب دارند. پیستون بزرگ تر نیروی بیشتری وارد می كند زیرا مایع می تواند آن را بیشتر فشار دهد، اما در این حالت پیستون مسافت كوتاه تری نسبت به پیستون اصلی حركت می كند.
در مدل سازی زیر نحوه عملكرد ترمز دیسكی (صفحه ای) را می بینید. برای فعال كردن ترمز بر روی (ترمز بگیرید) تقه بزنید.
 در مدل سازی زیر نحوه عملكرد ترمز كفشكی را می بینید. برای فعال كردن ترمز بر روی (اجرا) تقه بزنید.
 هاوركرافت هاوركرافت می تواند روی دریا، یا هر سطح صاف دیگر، شناور مانده و یا سرعت زیاد حركت كند. این شناور روی بالشتكی از هوای دمیده شده بر روی سطح زمینه قرار می گیرد. این هوا توسط یك سری دمنده ایجاد شده و بوسیله حاشیه انعطاف پذیر در كناره های آن نگه داشته می شود. هوا تحت فشار (كمی) بیشتر از فشار جو تلمبه می شود، و بر اثر آن نیروی كافی برای بلند شدن هاوركرافت از سطح زمین تأمین می گردد. بزرگترین نوع هاوركرافت، كه در تصویر زیر نشان داده شده، می تواند بیش از ٤٠٠ مسافر و ٦٠ ماشین را با سرعت ١٢٠ كیلومتر بر ساعت حمل كند. هاوركرافت توسط پروانه ها حركت و رانده می شود و سكان ها همانند آنچه كه بر روی هواپیما است باعث دور زدن آن می گردند.
|
