منتقدان جهنمی رئیس جمهور

تنش، موضوعی که سیاست داخلی ما طی سالیان گذشته همواره از این ناحیه آسیب های فروانی دیده است. تنش میان مسئولین و سیاسیون و کشیده شدن آن به محیط افکار عمومی. موردی که متاسفانه در سالیان پیش بارها دیده شد و یکی از عاملان آن شخص اول قوه مجریه بود. نوع برخورد با منتقدان، دفاع از اطرافیان، موضع گیری های خاص، رفتار و ادبیات نامناسب بر علیه منتقدان باعث شده بود که فضای سیاسی جامعه مقارن با دولت نهم و دهم فراز و نشیب های بسیاری را طی کند مواردی چون ادبیات بگم بگم و حمله به ناطق نوری و هاشمی در مناظره ها و تنش های میان مجلس و دولت چون بحث شاسی زدن نمایندگان و پخش سی دی علیه رئیس مجلس از نمونه های این چالش ها بود. اما با آمدن دولت تدبیر و امید، امید آن می رفت که این فضای پر تنش رفع شود به ویژه  جایگاه موضوع نقد و نقد پذیری در گفتمان حسن روجانی پیش از انتخابات تا حدی بود که این موضوع جزو شعارها و برنامه های دولت مطرح شد. رئیس جمهور چه در آن زمان و چه بعد از نشستن بر صندلی پاستور همواره درباره نقد و انتقاد و انتقاد پذیری دولت و همچنین آزادی بیان که موضوعی در ارتباط با این مباحث است مواضع خوبی گرفته است، شاید شگفت آورترین این مواضع سخنان روحانی در دیدار با استانداران بود که گفت" ضمناً یادمان باشد از نقد و انتقاد نباید بهراسیم و نباید ناراحت شویم، آزاد بگذاریم هر کس نقد دارد، مخصوصاً نقد سالم، سازنده و دلسوزانه، این بهترین کمک برای ما است، حتی اگر اهداف دیگری هم پشت نقد پنهان شده باشد این دولت به راحتی آن را تحمل خواهد کرد. احزاب و گروه‌ها خواهند دید که آستانه تحمل این دولت بسیار بالاتر از آن است که آنها قادر باشند به این راحتی دولت را در مسیر عصبانیت قرار دهند. من این بحث را نمی‌شکافم و باز نمی‌کنم، اما دولت در عمل نشان خواهد داد که آستانه تحمل بالایی خواهد داشت و البته هر جا ضروری باشد، مسائل کشور را مستقیم با مردم در میان خواهد گذاشت".

روحانی علاوه بر این در طول یکسالی که از عمر دولت می گذرد این ادبیات نقد پذیری را به گونه های مختلف تکرار کرده است او در گفتگوی ویژ خبری پیشاز انتخابات گفت" عدالت معنایش این است که در یک جامعه هرکس می خواهد حرف بزند غیر مطأطأ ، لکنت نداشته باشد قشنگ بیاید نقد کند انتقاد کند حرف خودش را بزند آن جامعه علوی است» همچنین (17 اسفند 1392در آیین اختتامیه بیستمین جشنواره مطبوعات اشاره داشت«منتقدان و مخالفان این دولت آزادند و آزاد خواهند بود، اما بگذارید به همان اندازه همراهان دولت هم از آزادی و امنیت برخوردار باشند؛ نقد کنند؛ مخصوصا نقد سازنده، این افتخار برای دولت است؛»

روحانی ر مراسم نوزدهمین جشنواره تحقیقاتی علوم پزشکی رازی اظهار کرد" نباید بگذاریم فضای جامعه ما به گونه ای باشد که خدای ناکرده پرسشی زیر زمینی شود نقدی زیر زمینی شود پرسش و نقد از بین نمی‌رود و اگر نگذاریم اندیشه و نقد و پرسش بروز و ظهور پیدا کند، ناچار زیرزمینی می‌شود و این به نفع جامعه نخواهد بود"

او علاوه بر این گفتارها درباره منتقدان اخیرا در اخرین دیدار خود با روسای قوا گفت که نمی گذارد کسی باعث اختلاف میان قوا شود او تلاش برای این آرامش و رفع فضای گذشته را در ارتباط با مسئولین در دیدارش با رقبای انتخاباتی بعد از یکسال  و همچنین عذرخواهی بر سر مشکلات توزیع سبد کالا نشان داد.

اما گویا این رفتار در ادبیات رئیس جمهور بر خلاف شعارها و مواضعش پیرامون انتقاد در مقابل منتقدین جایی ندارد رفتار او به وِیژه با منتقدان مذاکرات و فرهنگ بر خلاف مشی تنش زدایی و شعار نقد پذیری دولت است و تنها بر اتش مخالفت های انها با دولت میدمد رفتاری که به دور از تدبیرها و تجربه سیاسی رئیس جمهور به نظر می رسد در واقع هنر در این است که رئیس جمهور بتواند تنش را میان دولت و این منتقدین و مخالفان از بین ببرد و الا ایجاد تعامل با هم پیمانان و منتقدان نرم امری سهل الوصول است.

روحانی گفتار با منتقدان خود رفتار یکی به میخ یکی به نعل را داشته است به عنوان مثال او در جشن یکسالگی دولت از طرفی همه را دعوت به وحدت می کرد از طرف دیگر با انتقاد به مخالفینش با لفظ متحجر خود عده ای را از این جذب حداکثری خط میزد.

شاید جمله ای که بیشترین حاشیه را در برخود او با منتقدان به دنبال داشت کم سواد خواندن آنها بود او در اجلاس روسای دانشگاه ها و مدیران پارک های علم و فناوری خطاب به حضار گفت" «چرا یک عده بی‌سواد که از بخش‌هایی خاص پول می‌گیرند باید حرف بزنند اما بزرگان،‌ دانشگاهیان و اساتید ما سکوت می‌کنند؟.»

او در جای دیگر دهم خرداد امسال در جمع کارکنان سازمان حفاظت محیط زیست اظهار کرد: "برخی واقعا بیکار هستند و کار و شغل ندارند و دچار توهم هستند و مدام غصه دین و آخرت مردم را می‌خورند و نه می‌فهمند دین چیست و نه می فهمند دین و آخرت چیست؟ هیچکدام، و همش غصه می‌خورند.»

اما رئیس جمهور در اخرین اظهار نظر عجیب و دور از انتظار در برابر منتقدان مذاکرات خود سخنانی ناقض استانه تحمل بالای دولت ایراد کرده او در جمع سفرا از «مذاکره‌هراس»ها انتقاد کرد و گفت: "یک عده به ظاهر شعار می‌دهند ولی بزدل سیاسی هستند و تا حرف مذاکره پیش می‌آید می‌گویند ما می‌لرزیم. به جهنم؛ بروید یک جای گرم برای خود پیدا کنید. خداوند شما را ترسو و لرزان آفریده است"

رئیس جمهور همانطور که پیشتر اشاره داشته است امروز روز چسبندگی بیشتر جامعه است نه بر چسب زنی اما رفتار متقابل با متوهم  و بزدل سیاسی خواندن، بیکار و بی سواد خواندن  منتقدان حتی  در برابر برچسب زنی طیف افراطی یا کج رفتار در راستای شعار نقد پذیری و سعه صدر  سیاسیون  که رهبری دولتی ها و طیف منتقدان را بدان فراخواندند نیست.

یقینا تنش زدایی با این ادبیات امکان پذیر نیست از رئیس جمهور توقع میرود با گفتمان ملایم تر و آستانه تحمل بیشتر در مقابل منتقدان که بعضا افراط گونه و جلوتر از فرمایشات رهبری اقدام کرده اند رفتار کند تا پیش قدم ارام سازی و چسبندگی فضای جامعه شوند. یقینا این ادبیات دولت را به این مهم نمی رساند. امیدواریم شاهد تلخی های دولت دهم در اینگونه رفتار ها نباشیم تا اعتدال که از شاخصه های ان طبق گفته رئیس جمهور این است که" راهی که با همه انسان‌ها و مردم با ادب و احترام سخن بگوییم و پاسخی هم که به آنها می‌دهیم، توأم با ادب و احترام باشد". محقق شود.

مطالب مرتبط:

جشن حاشیه ساز همسر رئیس جمهور

اخطار زودهنگام به دولتی ها

آیا روحانی هم خط قرمز دارد؟!