ازدواج با آقای پاسپورت!

این را ما نمی‌گوییم. آمارها و تحقیقات انجام شده نشان می‌دهند که بیشتر ازدواج‌هایی که به صورت غیابی صورت می‌گیرد و عروس خانم بله را پشت تلفن می‌گوید، با طلاق به پایان می‌رسند. افرادی که تن به ازدواج غیابی می‌دهند می‌دانند که زندگی باثباتی نخواهند داشت و عاقبتی جز طلاق انتظارشان را نمی‌کشد

لطفا همه سکوت کنید عروس می‌خواهد بله بگوید، بله‌ای به فاصله هزاران کیلومتر تا رسیدن به معشوق. دختر در لباس سپید عروسی در کنار عکس بزرگ قاب گرفته‌ای از داماد آینده مقابل سفره عقد نشسته است. عروس، بله را می‌گوید. عقد ازدواج جاری می‌شود. نقل و سکه است که بر سر عروس و قاب عکس داماد ریخته می‌شود. چند روز بعد هر دو خانواده، نوعروس را با چمدان بزرگی تا فرودگاه بدرقه می‌کنند تا به همسرش که در آن سوی آب‌ها به انتظار اوست، بپیوندد...

******

این را ما نمی‌گوییم. آمارها و تحقیقات انجام شده نشان می‌دهند که بیشتر ازدواج‌هایی که به صورت غیابی صورت می‌گیرد و عروس خانم بله را پشت تلفن می‌گوید، با طلاق به پایان می‌رسند. افرادی که تن به ازدواج غیابی می‌دهند می‌دانند که زندگی باثباتی نخواهند داشت و عاقبتی جز طلاق انتظارشان را نمی‌کشد. تجربه نشان داده است که افرادی که در خارج از کشور زندگی می‌کنند و در شرایط ازدواج هستند، می‌توانند سوژه‌های مناسبی پیدا کنند که با شرایط آن‌ها نیز هماهنگی دارند. پس این بهانه که می‌خواهیم با دختر ایرانی ازدواج کنیم تا با روحیات ما نزدیک باشد یک ادعای واهی بیش نیست و از آنجا که کسی حاضر نیست با آدمی با شرایط او ازدواج کند، سعی می‌کند با دختری در ایران آشنا شده و با او ازدواج کند.

بیش از 80 درصد ازدواج‌هایی که به این روش صورت می‌گیرد، با انگیزه‌ای جز زندگی مشترک است و دختران جوانی که به این ازدواج‌ها تن می‌دهند، یا سودای زندگی در خارج از کشور را در سر می‌پرورانند یا آنکه فکر می‌کنند اگر در میان دوستان و آشنایان ادعا کنند که خواستگاری در آن سوی مرزها دارند به اعتبار و ارزششان افزوده می‌شود؛ اما این تنها یک تصور خام است و بیشتر ازدواج‌هایی که به صورت غیابی صورت می‌گیرد و عروس خانم بله را پشت تلفن می‌گوید، با طلاق به پایان می‌رسند و صحت این ادعا را آمارهای طلاق بین این افراد نشان می‌دهد.

در خارج از ایران ازدواج‌ها در شناسنامه درج نمی‌شود و این مسئله برای اکثر افرادی که ازدواج غیابی می‌کنند مشکل ایجاد می‌کند. در واقع در موارد زیادی پیش آمده است که افراد دو یا سه ازدواج کرده‌اند اما از آنجا که در شناسنامه ثبت نشده است خود را مجرد معرفی می‌کنند اما دختر جوان با رفتن از ایران تازه متوجه می‌شود که چه اشتباهی کرده است و جای هیچ بازگشتی ندارد.

گاهی اوقات دو نفر که با هم در یک محل زندگی می‌کنند و با روحیات یکدیگر آشنا هستند، وقتی وارد زندگی مشترک می‌شوند دچار مشکلات زیادی می‌شوند، حالا تصور کنید که این ازدواج وقتی کاملاً با چشم بسته انجام می‌شود و حتی عروس خانم و آقا داماد یکدیگر را نمی‌بینند، چه تبعاتی در پی خواهد داشت. البته با افزایش آگاهی مردم در این زمینه می‌توان گفت که ازدواج‌های غیابی کمتر شده‌اند ولی هنوز هم وجود دارند.

علاوه بر این، حتی در خوش بینانه ترین حالت در چنین ازدواج‌هایی چون راه‌های آشنایی و رسیدن به توافق بسیار محدود بوده و ارتباط بین دختر و پسر بیشتر به صورت غیرحضوری و تلفنی یا از طریق دیگر وسایل ارتباطی غیرمستقیم همچون چت است، آینده چنین ازدواج‌هایی همواره در سایه‌ای از نگرانی و ابهام قرار دارد.

کسی که به دنبال یک ازدواج غیابی وارد کشور دیگری می‌شود، اگر بخواهد با شخص مورد نظرش زندگی کند، با دنیای ناشناخته‌ای از تمایلات، انتظارات، علایق و به طور کلی ویژگی‌های شخصیت طرف مقابلش روبرو می‌شود که در بسیاری از موارد نمی‌تواند توقعات طرف مقابلش را برآورده کند چون این توقعات با ارزش‌هایی که او با آن‌ها رشد کرده، تناقض دارد. در این ازدواج حتی اگر طرف مقابل شما شخصی باشد که به مبانی اخلاقی و انسانی پایبند است و هیچ انحراف اخلاقی‌ای نداشته باشد، باز هم تضادهای فرهنگی باعث بسیاری از تنش‌ها و مشکلاتی می‌شود که فاصله گرفتن معنوی دو طرف از یکدیگر را در پی دارد.

فرآوری: فاطمه ایمانی

بخش کلوب ازدواج تبیان

برگرفته از:

همشهری سرنخ، جام جم